-
1 μύδρος
μύδρος, ὁ, die glühende Eisenniasse; ἐπιχαλκεύειν μύδρους, Aesch. frg. 421; ἦμεν δ' ἑτοῖμοι καὶ μύδρους αἴρειν χεροῖν, Soph. Ant. 264, was als eine Art Gottesurtheil angesehen wurde; σιδήρεος, Her. 1, 165; Πακτώλιος μύδρος, ein gediegener Goldklumpen vom Paktolus, Lycophr. 272; Anaxagoras nannte die Sonne einen μύδρος διάπυρος, bei D. L. 2, 8, wofür Xen. Mem. 4, 7, 7 λίϑος διάπυρος steht; vgl. Luc. Icar. 7; Arist. de mund. 4, 25 μύδροι διάπυροι, die glühenden Steinmassen, welche der Aetna auswirft; so auch Strab. VI, 240 u. Sp. Hesych. erkl. neben σίδηρος πεπυρωμένος auch ἀργὸς σίδηρος und κραταιὸς λίϑος. – Das Wort findet sich zuerst in dem einen der zwei Verse, die nach Eust. von Mehreren hinter Il. 15, 30 eingeschoben wurden, die aber Wolf nicht aufgenommen hat, s. Heyne VII p. 12.
-
2 μύδρος
μύδρος, ὁ, die glühende Eisenmasse; ἦμεν δ' ἑτοῖμοι καὶ μύδρους αἴρειν χεροῖν, was als eine Art Gottesurteil angesehen wurde; Πακτώλιος μύδρος, ein gediegener Goldklumpen vom Paktolus; Anaxagoras nannte die Sonne einen μύδρος διάπυρος; μύδροι διάπυροι, die glühenden Steinmassen, welche der Aetna auswirft -
3 μύδρος
μύδρος, ὁ,A anvil of stone or metal, A.Fr. 307 (reading μύδρος) ; τύπτεσθαι μύδρος, i. e. as hard as an anvil, Antiph.195.3; also the redhot mass of iron on the anvil, Call.Dian.49, Nic.Al.50; μύδρους αἴρειν χεροῖν hold red-hot iron in the hands, as an ordeal, S.Ant. 264;μύδρον σιδήρεον κατεπόντωσαν Hdt.1.165
, cf. Arist.Ath.23.5, IG12.682 (prob.), Call.Fr. 209; Πακτώλιος μ. lump [of gold] from Pactolus, Lyc.272; μ. διάπυρος a red-hot mass of stone or metal, of the sun, Anaxag. ap. D.L.2.8, cf. 15, Archel. in Placit.2.13.6, Ph.1.623;ἀστέρος μ. Critias 25.35
D.; μ. διάπυροι the stones thrown out by Aetna, Arist.Mu. 395b23, cf. Str.6.2.8; also, of red-hot stones or pieces of metal, thrown into a liquid to vaporize it, Hp.Mul.2.134: generally, a stone, Orph.A. 896; ὁ ἀὴρ διάπυρος καὶ μ. γενόμενος dub. in Hp. Flat.8; μύδρος κίων παχὺς ἄξυστος (sine interpr.) Gloss. (Not in Hom. exc. in a spurious line read by some after Il.15.21.) (Cf. σμύδρος.) -
4 μύδρος
Grammatical information: m.Meaning: `in fire glowed metal-, iron-mass, glowing stones (of a volcano) etc.' (Ion., A., S., Antiph., Arist.; on themeaning Kagarow Eos 31, 195 ff.);Other forms: σμύδρος s. below.Derivatives: Besides σμύδρος διάπυρος σίδηρος H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As medic. technical term μυδρί-ασις, Ion. - ησις f. `broadening of the pupils' (Cels., Gal., Cael. Aur.), as if from *μυδρ-ιάω, about "glow like metal" (cf. Schwyzer 732); reason fo the name uncertain. Uncertain. If with Benfey, Curtius a.o. to μυδάω (cf. Debrunner IF 23, 5 u. 9), μύδρος indicated orig. the molten, flowing mass of metal as opposed to the hard iron etc. -- To be rejected Hofmann Et. Wb. (to σμύ-χω etc.). - The technical meaning rather suggest a Pre=Greek word, which may be confirmed by σμύδρος.Page in Frisk: 2,263-264Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μύδρος
-
5 σμυδρός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σμυδρός
См. также в других словарях:
μύδρος — ο (Α μύδρος) 1. πυρακτωμένος όγκος σιδήρου 2. τεμάχιο στερεοποιημένης λάβας το οποίο εκτινάσσεται κατά τις εκρήξεις τών ηφαιστείων νεοελλ. 1. στρ. μεταλλική συμπαγής σφαίρα η οποία χρησιμοποιούνταν ως βλήμα τών παλαιών εμπροσθογεμών πυροβόλων 2.… … Dictionary of Greek
σμυδρός — Α (κατά τον Ησύχ.) «διάπυρος σίδηρος». [ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. τού μύδρος] … Dictionary of Greek
